Weer een keer een ander stukje, niet over foto’s, maar meer over de persoon achter de camera. Over mezelf, wat mij bezig houdt. Omdat ik hoofdzakelijk mensen fotografeer vind ik het belangrijk om ook een stukje van mezelf te laten zien. Een kijkje in mijn leven, in mijn gedachten. Net zoals ik een stukje van jullie leven mag zien, als jullie mij het vertrouwen hebben gegeven om foto’s te mogen maken.

Via mijn vader kwam ik in aanraking met de Wallander thriller boeken reeks van de schrijver Henning Mankell. Deze thrillerromans gaan over de fictieve Zweedse politie inspecteur Kurt Wallander. Ik heb deze reeks inmiddels uitgelezen en vond het erg prettige boeken om te lezen. Voornamelijk door zijn manier van vertellen en ook door manier waarop hij de samenleving gebruikt in zijn boeken. Hij heeft het o.a. regelmatig over de verharding van de maatschappij, gebruikt het vraagstuk van de asielzoekers en andere politieke thema’s. Het eerste Wallander boek verscheen in 1991, 26 jaren geleden, maar nog steeds zijn de gebruikte thema’s actueel.

Ik zag dat hij ook een autobiografisch boek heeft geschreven en omdat ik wel benieuwd was naar de man achter de boeken ben ik deze gaan lezen. Dit boek heet Drijfzand en ik heb deze nog niet helemaal uitgelezen, maar kwam al wel een stuk tegen die volgens mij onze huidige maatschappij zeer pakkend omschrijft:

Mensen in ons deel van de wereld geloven tegenwoordig niet langer in God. Ze geloven in krasloten en ander geschraap. Met de juiste combinatie van geluk en behendigheid in het winnen van grote bedragen schiet je in de roos. Dan hoef je nooit meer te werken, kun je onbekommerd genieten, en kun je in het vervolg op alles en iedereen neerkijken. Wie wint die heeft wat. Zoals de kunst van het geldgraaien ons glashelder leert.

– Henning Mankell (Drijfzand)

Hij gebruikt het geloof in een God in zijn vergelijking, maar of je daar nu een ander geloof neer zet of geen geloof, zijn omschrijving is denk ik zeer pakkend. Mensen in ons deel van de wereld zijn hun ‘geluk’ in andere zaken gaan zoeken en inderdaad wordt ook vaak de staatsloterij of een andere loterij zoals de postcode loterij genoemd…. dan wordt alles beter :-). Op social media laat (bijna) iedereen zijn of haar ‘perfecte’ leventje zien, alleen maar mooie plaatjes en ‘wat heb ik het toch geweldig’. Maar de werkelijkheid is denk ik regelmatig toch iets anders…. veel mensen zijn volgens mij ontevreden met de wereld, hun leven of baan. En dromen alleen maar van het winnende lot in de loterij…..

De meeste mensen in ons deel van de wereld hebben ook de luxe en de tijd om over bijvoorbeeld geluk en dromen na te denken. En de vrijheid om keuzes te maken. Er zijn miljarden mensen op deze wereld die deze luxe niet hebben, zij zijn alleen maar bezig met overleven. En worden vaak ‘gelukzoekers’ genoemd als ze toch proberen om ergens anders voor te kiezen. Alsof het zoeken naar geluk negatief zou zijn. Zijn we in feite niet allemaal gelukzoekers?

Henning Mankell is in 2015 overleden. Jammer. Zijn ideeën en kijk op de wereld spreken me aan. Ik had graag een keer met hem gesproken of nog meer van hem willen lezen en leren.

Hij schrijft in zijn autobiografie ook veel over dat hij vindt dat we slecht met onze planeet omgaan. Ook daar ben ik het met hem eens. Een paar weken geleden hebben we verkiezingen gehad en eerlijk gezegd was ik een beetje ongerust. Ongerust dat mensen zouden stemmen op basis van angst en niet op basis van hoop.

De strijd ging (en gaat) vaak voornamelijk over geld en economie, over geld verdienen om ‘gelukkiger’ te worden. En over angst voor het onbekende. Onze dochter is nu zes en ik maak me soms meer zorgen over de wereld waarin zij en wij in opgroeien. Ongelijkheid. Duurdere zorgkosten. Oceaanvervuiling, klimaatverandering, ontbossing, overbevissing en watertekorten. Het vernietigen van onze planeet.

Investeer in onderwijs, zorg, innovatie en gelijkheid. Niet alleen in ‘ons’ land, maar voor alle bewoners van deze planeet.

Waarin zoek jij je geluk en waar droom jij van?

Groet, Niek.